λιβ γιουρ λαιφ:D

Μια νεαρή γυναίκα πήγε απογοητευμένη στη μητέρα της και της είπε ότι είχε κουραστεί να παλεύει στη ζωή της και ήθελε να τα παρατήσει. Η μητέρα, χωρίς λέξη, πήγε στην κουζίνα και έβαλε τρεις κατσαρόλες με νερό σε δυνατή φωτιά. Όταν το νερό άρχισε να βράζει, έριξε στη μία καρότα, στην άλλη αυγά και στην τρίτη κόκκους καφέ. Όταν έβρασαν, ζήτησε από την κόρη της να τα δοκιμάσει και να πει τις εντυπώσεις της. Εκείνη παρατήρησε ότι τα καρότα ήταν μαλακά και τα αυγά σφιχτά, αλλά όταν μύρισε τον καφέ, χαμογέλασε από ευχαρίστηση. Τότε, η μητέρα της τής είπε ότι και τα τρία τρόφιμα είχαν αντιμετωπίσει τις ίδιες συνθήκες και είχαν αντιδράσει διαφορετικά. Το σκληρό καρότο έγινε μαλακό και αδύναμο. Το μαλακό και εύθραυστο αυγό σκλήρυνε. Ο κόκκοι του καφέ, όμως, όταν ήρθαν σε επαφή με το καυτό νερό, το άλλαξαν και το έκαναν μυρωδάτο και γευστικό.
Πώς αντιμετωπίζεις τις αντιξοότητες; ρώτησε. Χάνεις τη δύναμή σου και λυγίζεις σαν το καρότο; Στον θάνατο, στον χωρισμό, στις οικονομικές δυσκολίες, σκληραίνει η καρδιά σου σαν το αυγό; Ή, μήπως, σαν τον καφέ, απελευθερώνεις το άρωμά σου και αλλάζεις τις καταστάσεις γύρω σου που προκαλούν πόνο; Όταν η δυσκολία χτυπά την πόρτα σου, είσαι καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ; Ελπίζω- κατέληξενα έχεις αρκετή ευτυχία για να σε κάνει γλυκιά, αρκετές δοκιμασίες για να σε κάνουν δυνατή, αρκετή λύπη για να παραμείνεις ανθρώπινη και αρκετή ελπίδα για να μπορείς να προχωράς. 

*Λ*